Çocuk İşçiliği Eğitim Modülünün Sivil Toplum Örgütlerinin Çocuk Hakları Tutumuna Etkisinin Belirlenmesi
Emel Demir1, Erhan Yengil21Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay Sağlık Yüksekokulu, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği ABD, Hatay2Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, Tayfur Ata Sökmen Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği ABD, Hatay
GİRİŞ ve AMAÇ: Çocuk işçiliği çocuk hakları boyutuyla disiplinler arası çalışılması gereken bir konudur. Sivil toplum örgütlerinin Çocuk hakları konusunda eğitimi, çocuk işçiliğindeki çocukların hak kaybı ya da hakların korunması yönünde sivil toplum liderlerine önemli sorumluluk vermektedir. Araştırma sivil toplum örgütü liderlerinin çocuk hakları konusunda bilgi düzeyinin eğitim ile değişimini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırmanın tipi deneyseldir. Araştırma 2018 yılı Mart- Haziran ayları arasında 4 ayda, pilot olarak seçilen 4 ilde (Adana, Mersin, Ordu, Manisa) yapılmış, araştırmaya 123 kişi katılmıştır. Bu araştırma, Türkiye Esnaf Sanatkarlar Konfederasyonu (TESK) ve Mustafa Kemal Üniversitesi işbirliği ile UNICEF projesi kapsamında desteklenmiştir. Araştırma için liderlere, çocuk hakları ve çocuk işçiliği konusunda 4 saatlik bir eğitim verilmiştir. Bu eğitim öncesi ve sonrasında liderlere çocuk işçiliği anket formu ve çocuk hakları tutum Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma izni MKÜ Etik kurulundan alınmıştır. Veriler SPSS 22 de analiz edilmiş, dağılım yönünden Kolmogorov-Smirnow testi ile incelenmiş sonrasında ise gruplar arası Mann-Whitney U testi / Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Eğitim öncesi ve sonrası için ise Wilcoxon testi ile değerlendirilmiş olup, p>0.05 anlamlı kabul edilmiştir.
BULGULAR: Araştırma sonuçlarına göre sivil toplum liderlerinin çocuk hakları ölçeği puan ortalaması eğitim öncesi ön-test 97.52±10.95, eğitim sonrası son-test 99.02±10.71 olarak bulunmuştur. Çocuk haklarına yönelik eğitim öncesi ve sonrası değerler istatiksel olarak anlamlıdır (p=0.01). Eğitimin, liderlerin cinsiyeti (E/K), iş pozisyonu (Başkan/Çalışan), iş yılı tecrübesi (0-11 yıl), yaş değişkenlerine göre etkisi istatiksel olarak anlamlı değildir (p>0.05). Fakat eğitim, liderlerin eğitim durumu ve çalışmanın yapıldığı illere göre istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çocuk hakları bilgi düzeyi, sivil toplum örgütleri liderlerinin eğitim ile yükseltilebilir. Eğitimler pilot çalışmalara göre, bölgesel sonuçlar dikkate alınarak artırılmalıdır.
Defining the Effect of Child Labour Training Module on NGO’s Attitudes Towards Child Rights
Emel Demir1, Erhan Yengil21Hatay Mustafa Kemal University, Hatay Health School, Department of Pediatrics Nursing, Hatay2Hatay Mustafa Kemal University, Tayfur Ata Sökmen Faculty of Medicine, Department of Family Practice, Hatay
INTRODUCTION: Child labour is an interdisciplinary issue including the child rights dimension. Child rights training for non-governmental organizations in the means of forfeiture and keeping the rights of children gives crucial responsibility to NGO leaders. The research is done to assess the change of child rights knowledge level of NGO leaders via training.
METHODS: The research is experimental and it is accomplished in 4 pilot cities (Adana, Mersin, Ordu, Manisa) in four months between March and June 2018 and 123 persons took part in it. The study is supported by a UNICEF project cooperation with The Confederation of Turkish Tradesmen and Craftsmen (CTTC) and Hatay Mustafa Kemal University (HMKU). In the frame of the research, the leaders are given a four hours of training on child rights and child labour. Child labour survey form and child rights attitude scale is applied to the leaders before and after the training. The permission for the research is got from HMKU Ethics Committee. Gathered data is analyzed by SPSS 22, examined by Kolmogorov-Smirnow test in the means of distribution and then inter-groups Mann-Whitney U test / Kruskal Wallis test is used. Wilcoxon test is used before and after the training and p>0.05 is accepted as meaningful.
RESULTS: As a result of the research findings, child rights scale points average of NGO leaders are 97.52±10.95 before training for preliminary test; and 99.02±10.71 after training for posttest. Acquired values gathered before and after child rights training are statistically meaningful (p=0.01). The effect of training compared to the gender of leaders (M/F), working position (President/Worker), working experience (0-11 years), age variables is not statistically meaningful (p>0.05). On the other hand, education level of leaders is statistically meaningful depending on the cities that the research accomplished.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Child rights knowledge level could be increased via the training of NGO leaders. The trainings should be increased considering the regional results depending on the pilot studies.
Makale Dili: İngilizce
(812 kere indirildi)