Resident Doctor (Branch) Attitude And Behaviors about Rational Drug Use
Burcu Bulut1, Gökhan Akkurt21Bolu Mengen Public Hospital2Ankara City Hospital
INTRODUCTION: The aim of this study was to determine the knowledge, behavior and attitudes of resident doctors training in the Research and Training hospitals of Ankara Province, except Family Medicine Residents.
METHODS: The study included 180 research assistants, a 27-question questionnaire was given to the physicians to evaluate the level of knowledge and attitudes about rational drug use.
RESULTS: While prescribing drugs, 65.6% of the physicians (n = 118) described how and which way the patients’ response to treatment can be. 41.7% (n = 75) of the physicians never prescribed their patients without examination. Among the questions that assess knowledge level of physicians on drugs, the questions with which physicians found themselves most sufficient were related to drug indication (%18,9, n=31) and daily dose (%18.3, N=30); on the other hand the questions with which physicians found themselves least sufficient were related drug prices (%10,4, n=17). Of the physicians, 2.2% (n = 4) thought that they were very sufficient in terms of rational drug use, whereas 35.8% (n = 64) thought that they were sufficient, 54.2% (n = 97) thought that they had moderate competence and 7.8% (n = 14) thought that they were insufficient in rational drug use.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In addition to education in rational drug use, the necessary administrative arrangements should be made to protect and support learned attitudes and behaviors. Therefore, in order for physicians to reach objective information, pre- and post-graduate education in our country should be reviewed.
Araştırma Görevlilerinin (Branş) Akılcı İlaç Kullanımı Konusunda Bilgi Tutum ve Davranışları
Burcu Bulut1, Gökhan Akkurt21Bolu Mengen Devlet Hastanesi2Ankara Şehir Hastanesi
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, Ankara İli Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde aile hekimliği asistanları dışında eğitim gören asistan doktorların akılcı ilaç kullanımı ile ilgili bilgi, davranış ve tutumlarını belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmada, Ankara'da Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde aile hekimliği asistanı olmayan 180 araştırma görevlisi yer aldı. Akılcı ilaç kullanımının bilgi ve tutum düzeyini değerlendirmek için hekimlere 27 soruluk bir anket verildi.
BULGULAR: laç reçete ederken, doktorların % 65,6'sı (n = 118) hastanın tedaviye cevabının nasıl ve hangi şekilde olabileceğini açıklamaktadır. Hekimlerin % 41,7'si (n = 75) hastalarını muayene etmeden asla reçete yazmamaktadır. Hekimlerin ilaçlar hakkındaki bilgi düzeyini değerlendiren sorular arasında, hekimlerin kendilerini en yeterli buldukları ilaçlarla ilgili (% 18,9, n = 31) ve günlük dozla ilgili (% 18,3, N = 30) sorular, hekimlerin en az yeterli buldukları sorular ise ilaç fiyatına ilişkin sorulardı (% 10,4, n = 17). En sık reçete edilen 3 ilaç grubu; % 35,3 oranında antibiyotik, % 18,7 oranında analjezik ve % 12,8 oranında PPI idi. Hekimlerin % 2,2'si (n = 4) akılcı ilaç kullanımı açısından çok yeterli olduğunu düşünürken, % 35,8'i (n = 64) yeterli olduğunu, % 54,2'si (n = 97) orta düzeyde yetkinliğe sahip olduğunu ve % 7,8 (n = 14) akılcı ilaç kullanımında yetersiz olduklarını düşünmektedir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Akılcı ilaç kullanımı bilincini artırmak için örgün ve yaygın eğitim yöntemlerinin uygulanmasına devam edilmeli ve geliştirilmelidir. Eğitime ek olarak, öğrenilmiş tutum ve davranışları korumak ve desteklemek için gerekli idari düzenlemeler yapılması gerektiği düşüncesindeyiz.
Manuscript Language: English
(795 downloaded)