Follow-Up of Patients Who Underwent A Psychiatric Consultation at The Smoking Cessation Polyclinic
Hatice Kilic1, Emine Argüder1, Ayşe Çağlar3, Mustafa Uğurlu2, Hatice Canan Hasanoğlu1, Ayşegül Karalezli11Ankara Yıldırım Beyazıt University School Of Medicine, Department Of Chest Diseases, Ankara/turkey2Ankara Yıldırım Beyazıt University School Of Medicine, Department Of Psychiatry, Ankara/turkey
3Ankara City Hospital, Pulmonary Disease Clinic, President of Nurse Smoking Cessation Policlinic, Ankara/TURKEY
INTRODUCTION: It is known that anxiety disorder, depression and other psychiatric disorders are more common in patients with smoking and tobacco use. In our study, it was aimed to investigate whether there was any difference in the first-year follow-up between patients who applied to the smoking cessation clinic and those who were not consulted to psychiatry at the first evaluation.
METHODS: A total of 197 cases who applied to our smoking cessation policlinic in 2017 were included in the study. Among the patients who applied to the smoking cessation outpatient clinic, 96 patients who were consulted to psychiatry were evaluated as "group 1" and 101 patients who were not consulted to psychiatry as "group 2". Demographic data and smoking attitudes and habits of all cases, comorbid diseases, treatments they received, and smoking cessation in the first year were recorded.
RESULTS: When group 1 and group 2 were compared, there was no significant difference in the cases referred to psychiatry in terms of smoking cessation rates in the first year [Ngrup 1 quitters = 22 (22.90%), Ngrup 2 quitters = 23 (22.70%), p = 0.67]. In the subgroup analysis, in cases who quit smoking in the first year; It was observed that group 1 cases received behavioral treatment and NRT treatment at higher rates than group 2 cases (Ngrup 1 quitters = 33 (44.60%), Ngrup 2 quitters = 17 (21.80%); p = 0.002). It was determined that group 2 cases received behavioral treatment and varenicline treatment more than group 1 cases [Ngrup 1 quitters = 6 (8.10%), Ngrup 2 quitters = 33 (51.10%); p = 0.002].
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was found that the patients who were found to have a high need for psychological support who applied to the smoking cessation clinic were able to quit smoking at rates similar to those with low anxiety and depression scores with effective pharmacological and psychiatric support.
Sigara Bırakma Polikliniğinde Psikiyatri Konsültasyonu Yapılan Olguların İzlemi
Hatice Kilic1, Emine Argüder1, Ayşe Çağlar3, Mustafa Uğurlu2, Hatice Canan Hasanoğlu1, Ayşegül Karalezli11Yıldırım Beyazit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara/türkiye2Yıldırım Beyazit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, Ankara/türkiye
3Ankara Şehir Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Sigara Bırakma Polikliniği Sorumlu Hemşiresi, Ankara/Türkiye
GİRİŞ ve AMAÇ: Sigara ve tütün kullanımı olan olgularda anksiyete bozukluğu, depresyon ve diğer psikiyatrik bozukluklar daha sık bir arada görülmektedir. Bu çalışmada sigara bırakma polikliniğine başvuran ve ilk değerlendirmede psikiyatri polikliniğine konsülte edilen ve edilmeyen olgular arasında 1. yıl sonunda sigara bırakma açısından farklılık olup olmadığını araştırmak amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Sigara bırakma polikliniğimize 2017 yılında başvuran toplam 197 olgu çalışmaya dahil edildi. Sigara bırakma polikliniğine başvuran olgular içerisinde Hastane Anksiyete ve Depresyon ölçeği puanlarına göre psikiyatri bölümüne konsülte edilen 96 olgu “grup 1” ve psikiyatri konsültasyonu yapılmayan 101 olgu ise “grup 2” olarak sınıflandı. Tüm olguların demografik verileri sigara içme tutum ve davranışları, komorbid hastalıkları, aldıkları tedaviler ve 1. yılda sigara bırakma durumları kaydedildi.
BULGULAR: Grup 1 ve grup 2 olgular karşılaştırıldığında 1. yılda sigara bırakma oranları açısından anlamlı farklılık yoktu [Ngrup 1 sigara bırakanlar= 22 (%22,90), Ngrup 2 sigara bırakanlar= 23 (%22,70), p=0,67]. Alt grup analizinde 1. Yıl sigara bırakan olgularda; grup 1 olguların grup 2 olgulara göre daha yüksek oranlarda davranışsal tedavi ve NRT tedavisi aldıkları görüldü (Ngrup 1 sigara bırakanlar= 33 (%44,60), Ngrup 2 sigara bırakanlar= 17 (%21,80); p=0,002). Grup 2 olguların ise grup 1 olgulara göre davranışsal tedavi ve vareniklin tedavisini daha fazla aldıkları belirlendi [Ngrup 1 sigara bırakanlar= 6 (%8,10), Ngrup 2 sigara bırakanlar= 33 (%51,10); p=0,002].
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sigara bırakma polikliniğine başvuran ve tarama testlerine göre psikiyatrik değerlendirme ihtiyacı olduğu saptanan olguların, etkin farmakolojik ve psikiyatrik destekle anksiyete ve depresyon skoru düşük olgulara benzer oranlarda sigarayı bırakabildiği görülmüştür. Bu nedenle olguların anksiyete depresyon açısından değerlendirilerek psikiyatri polikliniklerine yönlendirilmesinin ve bu hastaların sigara bırakma programlarının psikiyatri ile eş zamanlı yürütülmesinin önemli olduğu düşünülmüştür.
Corresponding Author: Hatice Kilic, Türkiye
Manuscript Language: Turkish
(1352 downloaded)